Η Γαλέρα με τους Γρανιτένιους κίονες
Τα πρώτα χρόνια του 10υ μ.Χ. αιώνα, όταν στην τότε παντοδύναμη Ρώμη βασίλευε ο καίσαρας Οκταβιανός ή Γάιος Οκτάβιος ή Αύγουστος, ο Ηρώδης Φίλιππος Β', γιος του Ηρώδη του Μεγάλου και τετράρχης Ιτουραίας και Τραχωνίτιδας, μετονόμασε την πόλη Πανιάδα, προς τιμήν του Αυγούστου, σε Καισάρεια. Η αρχαία πόλη της Παλαιστίνης στις εκβολές του Ιορδάνη, που μέχρι τότε όφειλε το όνομά της σε ένα σπήλαιο της περιοχής που ήταν αφιερωμένο στον τραγοπόδαρο θεό Πάνα, έμεινε από τότε γνωστή και σαν Καισάρεια του Φιλίππου. Στη μετονομασία της πόλης ανοικοδομήθηκε και ένα λαμπρό περιστύ λιο, με γρανιτένιες κολώνες που έφθασαν γι' αυτό το σκοπό εκεί από το Ασουάν της Αιγύπτου.
Σήμερα, σε βάθος 7-8 μέτρων, αναπαύονται στο βυθό του "Στενού", διασκορπισμένα σε διάμετρο περίπου τριάντα μέτρων, αρκετά κομμάτια από σπασμένους γρανιτένιους κίονες, αλλά και ένας ακέραιος κίονας. Ένα κομμάτι από τις ερυθρωπές γρανιτένιες κολόνες, ανελκύστηκε από το ναυάγιο, κάποια στιγμή στη διάρκεια της α' βενετοκρατίας. Αφού διακοσμήθηκε με γοτθικό κιονόκρανο (gotico fiorito), τοποθετήθηκε στο προαύλιο του παλατιού του castellano της Μεθώνης. Μετά την ανέλκυση του κίονα από τη βυθισμένη γαλέρα, το ναυάγιο ξεχάστηκε.
Σήμερα, σε βάθος 7-8 μέτρων, αναπαύονται στο βυθό του "Στενού", διασκορπισμένα σε διάμετρο περίπου τριάντα μέτρων, αρκετά κομμάτια από σπασμένους γρανιτένιους κίονες, αλλά και ένας ακέραιος κίονας. Ένα κομμάτι από τις ερυθρωπές γρανιτένιες κολόνες, ανελκύστηκε από το ναυάγιο, κάποια στιγμή στη διάρκεια της α' βενετοκρατίας. Αφού διακοσμήθηκε με γοτθικό κιονόκρανο (gotico fiorito), τοποθετήθηκε στο προαύλιο του παλατιού του castellano της Μεθώνης. Μετά την ανέλκυση του κίονα από τη βυθισμένη γαλέρα, το ναυάγιο ξεχάστηκε.
Οι τέσσερις ρωμαϊκες σαρκοφάγοι από την Τροία
Ένα άλλο αρχαίο ναυάγιο του 2ου ή 3ου μ.Χ. αιώνα, τουλάχιστον τέσσερις ρωμαϊκές σαρκοφάγοι από τιτανιούχο λίθο και προέλευση τις ακτές της Τροίας στη Μυσία κοσμούν κι αυτές το βυθό του Στενού της Μεθώνης. Μαζί τους βρίσκονται φυσικά και τα σκεπάσματά τους. Η μια είναι σπασμένη και οι άλλες τρεις ανέπαφες. Πάνω τους φέρουν πανομοιότυπες ανάγλυφες παραστάσεις με γιρλάντες. Το 1920, ντόπιοι ψαράδες εντόπισαν το ναυάγιο των ρωμαϊκών σαρκοφάγων. Έτσι, το 1925, ο ιστοριοδίφης δικηγόρος της Καλαμάτας Διονύσιος Πόταρης, που τότε υπηρετούσε στην Πύλο ως διευθυντής του συνεταιρισμού σταφίδας, εντόπισε με τη βοήθεια των ψαράδων και κατέγραψε τα "μάρμαρα".
Τον Ιούνιο και τον Οκτώβριο του 1925, έστειλε δυο αναφορές στο υπουργείο Παιδείας που τότε ήταν αρμόδιο και εν τω μεταξύ κατόρθωσε, με δικά του έξοδα και με περαστικούς από την Πύλο Καλύμνιους σφουγγαράδες, να ανελκύσει μια ρωμαϊκή σαρκοφάγο. Στη συνέχεια, την έστειλε με πλοίο από την Πύλο στον Πειραιά. Το 1963, ο αυτοδύτης Peter Throckmorton έφθασε στη Μεθώνη και, μετά από υποδείξεις και πάλι ντόπιων ψαράδων, "κατέβηκε", φωτογράφισε και αποτύπωσε σε ακριβή τοπογραφικά δια- γράμματα τα αρχαιολογικά ευρήματα των ναυαγίων των ρωμαϊκών σαρκοφάγων, αλλά και των γρανιτένιων κιόνων.
Τον Ιούνιο και τον Οκτώβριο του 1925, έστειλε δυο αναφορές στο υπουργείο Παιδείας που τότε ήταν αρμόδιο και εν τω μεταξύ κατόρθωσε, με δικά του έξοδα και με περαστικούς από την Πύλο Καλύμνιους σφουγγαράδες, να ανελκύσει μια ρωμαϊκή σαρκοφάγο. Στη συνέχεια, την έστειλε με πλοίο από την Πύλο στον Πειραιά. Το 1963, ο αυτοδύτης Peter Throckmorton έφθασε στη Μεθώνη και, μετά από υποδείξεις και πάλι ντόπιων ψαράδων, "κατέβηκε", φωτογράφισε και αποτύπωσε σε ακριβή τοπογραφικά δια- γράμματα τα αρχαιολογικά ευρήματα των ναυαγίων των ρωμαϊκών σαρκοφάγων, αλλά και των γρανιτένιων κιόνων.
Υποθαλάσσια Μεθώνη
Εκτός από αυτά τα δυο ναυάγια, στα νοτιοανατολικά του όρμου της Μεθώνης τριακόσια περίπου μέτρα από το camping, υπάρχουν κι άλλα σημαντικά, υποθαλάσσια αρχαιολογικά ευρήματα που χρονολογούνται στη μέσο-ελλαδική εποχή. Πρόκειται για τα ερείπια ενός αρχαίου οικισμού, που μετά από µια ξαφνική κατολίσθηση, λόγω της γνωστής σεισμικής δραστηριότητα της περιοχής, βρέθηκε κάτω από το νερό.
Έτσι, σήμερα, σε µια έκταση 100 περίπου στρεμμάτων και σε βάθη από 3,5 μέχρι 5,5 μέτρα, αυτός ο καλοδιατηρημένος κάτω από το νερό οικισμός, μετά από την αρχική έρευνα και επισκόπηση της ευρύτερης περιοχής και τις υποβρύκιες έρευνες της εφορίας εναλίων αρχαιοτήτων, υπό τη διεύθυνση του αρχαιολόγου Ηλία Σπονδύλα, έχει αρχίσει να µας δίνει τα πρώτα στοιχεία του.
Ο καταποντισμένος προμυκηναικός οικισμός, μαζί µε τα ανάλογα ευρήματα στο Νησακούλι, στα βορειοδυτικά του κάστρου στην πλευρά του Ιονίου, αλλά και τα ναυάγια στο Στενό της Μεθώνης, λόγω και του σχετικά μικρού βάθους που βρίσκονται, αποτελούν έναν καλό πυρήνα για τη λειτουργία του υποθαλάσσιου αρχαιολογικού πάρκου της Μεθώνης.
Έτσι, σήμερα, σε µια έκταση 100 περίπου στρεμμάτων και σε βάθη από 3,5 μέχρι 5,5 μέτρα, αυτός ο καλοδιατηρημένος κάτω από το νερό οικισμός, μετά από την αρχική έρευνα και επισκόπηση της ευρύτερης περιοχής και τις υποβρύκιες έρευνες της εφορίας εναλίων αρχαιοτήτων, υπό τη διεύθυνση του αρχαιολόγου Ηλία Σπονδύλα, έχει αρχίσει να µας δίνει τα πρώτα στοιχεία του.
Ο καταποντισμένος προμυκηναικός οικισμός, μαζί µε τα ανάλογα ευρήματα στο Νησακούλι, στα βορειοδυτικά του κάστρου στην πλευρά του Ιονίου, αλλά και τα ναυάγια στο Στενό της Μεθώνης, λόγω και του σχετικά μικρού βάθους που βρίσκονται, αποτελούν έναν καλό πυρήνα για τη λειτουργία του υποθαλάσσιου αρχαιολογικού πάρκου της Μεθώνης.